Μπαρούφες!!!

Ας υποθέσουμε ότι κατεβαίνει από τον Αρη ένας εξωγήινος και βλέπει σε μια χώρα μερικές χιλιάδες ανθρώπων να κρατούν σημαίες και καπνογόνα στα χέρια και να τρελαίνονται με το που βλέπουν έναν χοντρό τύπο ο οποίος κάθεται και τους μιλάει. Τι εικόνα θα σχημάτιζε για τους ανθρώπους αυτούς; Δεν θα σκεφτόταν ότι πρόκειται για κακομοίρηδες; Aν μάλιστα τους έλεγε κάποιος ότι αυτά που λέει αυτός ο χοντρός τύπος δεν είναι τίποτα περισσότερο από μπαρούφες μήπως η εικόνα του χαλούσε ακόμα περισσότερο; Μάλλον ναι.
Για τον εξωγήινο το φυσιολογικό θα ήταν να σκεφτεί κάπως έτσι. Για εμάς τους υπόλοιπους, όμως, τους γήινους, δηλαδή (τουλάχιστον για τους περισσότερους), το φυσιολογικό είναι να πηγαίνουμε σε συγκεντρώσεις πολιτικών αρχηγών και να συμπεριφερόμαστε λές και στην σκηνή βγήκε ο Ρόμπερτ Πλαντ.
Χρειάστηκε να περάσω από το Πεδίον του Αρεως για να πάω στο σπίτι μου και έπεσα πάνω στην ομιλία που είχε ο φερόμενος ως πρωθυπουργός της Ελλάδας, ανιψιός του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Προσπαθούσα να σκεφτώ τι ήταν το ποιο γελοίο πράγμα που είχα τις τελευταίες ημέρες. Ηταν η συγκέντρωση που είχα δει με τα ίδια μου τα μάτια μια ημέρα πριν με ομιλητή έναν πιο αδύνατο τύπο, ο οποίος απευθυνόταν σε ένα πανομοιότυπο κοινό το οποίο είχε ως μόνη διαφορά με το σημερινό το γεγονός ότι κρατούσε πράσινες σημαίες.
Μικρά παιδιά που αφενός μεν δεν ψηφίζουν, αφετέρου δεν ξέρουν ούτε το όνομα αυτού που μιλάει, να ανεμίζουν σημαίες και να ουρλιάζουν σαν υστερικά. Μεροκαματιάρηδες που μόλις γύρισαν από τη δουλειά τους και έσπευσαν να επευφημήσουν τον μεγάλο αρχηγό που ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την κατάντιά τους και για το ότι το μήνα που έρχονται οι λογαριασμοί τρέχουν να πάρουν λογαριασμοδάνειο. Γιαγιάδες του καλού κόσμου ντυμένες λες και θα πάνε στο Μέγαρο με ακριβά αρώματα που ανεμίζουν τις σημαίες τους, και εκείνες του κακού κόσμου που επίσης ανεμίζουν σημαίες, για διαφορετικούς λόγους η καθεμία. Και ανάμεσά τους περιφέρονται οι υποψήφιοι. Και δώστου οι χαιρετούρες με τα κορόιδα. Και δώστου χαμόγελα. Σε κάποια στιγμή λέω θα πάθουν υπερκόπωση οι φουκαράδες. Μετά σκέφτηκα, ότι το να δουλεύεις ένα μήνα κάθε 4 ( άντε 3,5) χρόνια δεν είναι και άσχημα. Αλοίμονο στα κορόιδα!!!